بررسی و مقایسه شاخص معلولیت ناشی از اختلال صوتی در معلمان و کاربران غیر حرفه ای مبتلا به اختلال صوتی

مقدمه: معلمان گروهی از کاربران حرفه ای صوت هستند که نسبت به غیر معلمان مشکلات صوتی بیشتری را تجربه می کنند و این مشکلات روی سایر جنبه های زندگی آن ها اثر گذاشته و موجب غیبت از محل کار و ناتوانی شغلی آنان می شود. اختلال صوتی به عنوان ترکیبی از علایم خودگزارش شده بیمار و نشانه های مشاهده شده بالینی می باشد. میزان معلولیتی که بر اثر اختلال صوتی توسط بیمار گزارش می شود به شغل، محیط کار، محیط زندگی و واکنش دوستان و اعضای خانواده بستگی دارد. مطالعاتی که معلولیت ناشی از اختلال صوتی را در مشاغل مختلف بررسی می کنند، نشان دهنده یافته های متضاد و متنوعی می باشد. در این مطالعه شاخص معلولیت صوتی در معلمان و کاربران غیر حرفه ای صوت مبتلا به اختلال صوتی بررسی و مقایسه شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی- مقطعی بود که بر روی 64 نفر، 32 معلم مبتلا به اختلال صوتی و 32 کاربر غیر معلم مبتلا به اختلال صوتی متوسط تا شدید صورت گرفت. افرادی که به مشکل صوتی خود آگاهی داشتند وارد مطالعه شدند و از ارزیابی آکوستیک برای اطمینان از وجود اختلال صوتی استفاده گردید و آن گاه هر دو گروه پرسش نامه مربوط به معلولیت ناشی از اختلال صدا (voice handicap index یا vhi) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی (میانگین و آزمون independent t و ضریب همبستگی pearson) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره کلی vhi در معلمان مبتلا به اختلال صوتی (2/32) نسبت به کاربران غیر حرفه ای صوت (3/23) به طور معنی داری بیشتر بود (01/0 = p). بین سابقه تدریس و نمره vhi همبستگی وجود داشت. در گروه معلمان و کاربران غیر حرفه ای بین دو جنس مرد و زن تفاوتی در نمرات vhi وجود نداشت. نتیجه گیری: اختلال صوتی با علایم بالینی به نسبت یکسان در مشاغل مختلف تأثیرات متفاوتی ایجاد می کند. در معلمان که گروه بسیار بزرگی از کاربران حرفه ای صدا هستند، عواقب اختلال صوتی محدودیت بیشتری در زندگیشان ایجاد می کند. بنابراین توجه به این امر در برنامه ریزی درمانی ضرورت ویژه ای دارد.